اصطلاح پروتز دندان به معنی دندان مصنوعی یا تعویض دندان است که شامل روکش های ساده جهت ترمیم دندان تا یک دست کامل دندان مصنوعی میشود.
ایمپلنت ها پایه هایی از جنس تیتانیوم خالص هستند که درون استخوان فک گذاشته می شود و به عنوان ریشه دندان جهت نگهداری روکش هایی که جایگزین تاج دندان می شوند استفاده می شوند. این ریشه های مصنوعی پس از اینکه در استخوان محکم شدند، دندانهای جدید روی این ریشه ها نصب می گردند. درواقع روکش ها بطور ثابت توسط چسب های دندانپزشکی به ایمپلنت چسبانده می شوند و از هر نظر شبیه به دندانهای طبیعی هستند. در مواردی که برای دندانهای مصنوعی فرد گیرکافی در دهان نداشته باشد، می توان از ایمپلنت های باریک یا مینی ایمپلنت ها به عنوان محل گیر مناسبی جهت ثابت نگداشتن دندان مصنوعی استفاده نمود.
این نوع پروتز به روکش دندان مرسوم است که به دو دسته، روکش تک واحدی دندان و بریج دندان تقسیم میشود.
روکش تک واحدی دندان برای زمانی که ساختار دندان ضعیف شده و یا گاهی برای ظاهر زیبای آن و در برخی موارد هم برای بهبود نواقص در عملکرد دندان در جویدن، استفاده میشود.
از بریج دندان برای مواردی استفاده میشود که بین دو دندان چند دندان از دست رفته باشد که در اصطلاح بین دو دندان پل یا همان بریج میزنند که جزو پروتزهای ثابت هستند.
در برخی موارد نمیشود از پروتزهای ثابت استفاده کرد پس با طراحی پروتزهای متحرک که به راحتی در دهان گذاشته و برداشته می شوند به بهبود سلامت دهان کمک میشود.
این پروتزهای متحرک سه نوع هستند :
درباره این سایت